Η ιστορική εξέλιξη της αστικής συγκοινωνίας Θεσσαλονίκης, ακολούθησε την παράλληλη ιστορία της Θεσσαλονίκης και των μεγάλων γεγονότων της που σημάδεψαν τον αιώνα που πέρασε.

Πιο σύγχρονος, πιο δυναμικός, με νέες ιδέες, κάθε μέρα προσπαθεί ο Ο.Α.Σ.Θ. για το καλύτερο που μπορεί να δώσει στον επιβάτη.

Ωστόσο δεν μπορεί να απεμπολήσει τις μνήμες που καταγράφηκαν με την πρώτη μορφή των συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης, γιατί κύλησε νερό στο ποτάμι της ιστορίας από τις ιππήλατες άμαξες, στα σημερινά υπερσύγχρονα λεωφορεία με τις ανέσεις ως την αντιρρυπαντική τεχνολογία που είναι φιλική στο περιβάλλον.

Έτσι λοιπόν το 1879 αναλαμβάνει Βελγική Εταιρεία την μεταφορά επιβατών με άμαξες των 4 – 5 θέσεων.

Από το 1905 οι άμαξες των 15 – 20 θέσεων κυκλοφορούν πάνω σε σιδηροτροχιές.

Το 1908 η Βελγική Εταιρεία που ανέλαβε την ηλεκτροδότηση και την οργάνωση των συγκοινωνιών στην πόλη, οργανώνει και κυκλοφορεί τους τροχιοδρόμους με την επωνυμία «Εταιρεία Τροχιοδρόμων και Ηλεκτρισμού». Οι πρώτες γραμμές των τροχιοδρόμων στην πόλη είναι η γραμμή Αποθήκης (Εξοχών) – Λιμένος και η γραμμή Χιρς (σήμερα Ιπποκράτειο Νοσοκομείο) – Μπεχτσιναρ (26ης Οκτωβρίου).

Με την εγκατάσταση των προσφύγων στην πόλη, την δημιουργία των προσφυγικών συνοικισμών και την σημαντική αύξηση του πληθυσμού εμφανίζονται γύρω στο 1927 για πρώτη φορά οι γραμμές Ερμού – Άνω και Κάτω Τούμπα.

Μεταξύ 1930-35 κυκλοφορούν νέα αυτοκίνητα με 20 έως 25 θέσεις που κινούνται παράλληλα με τους τροχιοδρόμους και με ανταγωνιστικές μ αυτούς σχέσεις.

Το 1936 δημιουργούνται με νόμο οι Κοινές Διευθύνσεις που περιέλαβαν τις λεωφορειακές γραμμές.

Το 1940 η πόλη διαθέτει, ήδη, 150 αστικά λεωφορεία των 40 θέσεων που ανήκουν σε ιδιώτες αυτοκινητιστές. Στο ίδιο διάστημα γίνεται η εξαγορά της Βελγικής Εταιρείας από το Δημόσιο και δημιουργείται η Κρατική Εκμετάλλευση Τροχιοδρόμων και Ηλεκτροφωτισμού Θεσσαλονίκης (Κ.Ε.Τ.Η.Θ.).

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου και της Κατοχής στην Ελλάδα, επιστρατεύονται και καταστρέφονται όλα τα λεωφορεία. Οι συγκοινωνίες εξυπηρετούνται μόνο από τις γραμμές του Τραμ.

Το 1947 δημιουργούνται τα ΚΤΕΛ και αναλαμβάνουν την εξυπηρέτηση της Θεσσαλονίκης χωρίζοντάς την σε τρεις τομείς. Κυκλοφορούν 243 παλιά και επισκευασμένα λεωφορεία από τα οποία το 1949 αντικαθίστανται με καινούργια τα 170. Το 1952 τα τρία ταμεία ιδιοκτητών λεωφορείων που υπάρχουν συγχωνεύονται σε ένα, το Κ.Τ.Ε.Α.Λ.Θ., με συνολική δύναμη 243 λεωφορείων. Τους Τροχιοδρόμους αναλαμβάνει η “Κρατική Εκμετάλλευση Τροχιοδρόμων Θεσσαλονίκης” (ΚΕΤΘ) ενώ ο τομέας φωτισμού περιέρχεται στη ΔΕΗ.